İnceleme ♥ RESIDENT EVIL 3 REMAKE

 

Hellüüüü, geçmiş Yağmur'a bir gün oynayıp bitireceğini söyleseniz "hasstir lan" diyerek kıçıyla gülecek olan ben bugün (01.07.25) bir Resident Evil oyununu bitirdim. Ov ye.

Aslında oynadığım ilk RE bu değildi. İlk RE oyunum sevgilimle coop oynadığım Resident Evil 6'ydı ama oyunun hem hikayesi zayıf olduğundan hem de Capcom'un kötü günlerine denk geldiğinden pek sevilmediğini varsayarsak tam deneyim edindim diyemeyiz. (Ben yine de eğlenmiştim, o ayrı.)

Sonrasında bir akşamüstü kuzenimle RE4 Remake Leon sahneleri izlerken canım garip bir şekilde Resident Evil çekti ve indirimde de görünce RE3 remake'i yapıştırdım. Siz RE3'te Leon yok ki neden 4'ü almadın, demeden hemen söyleyeyim; RE3'ü seçme sebebim diğer oyunlara göre daha kısa olması ve puzzle'ların zorlayıcı olmamasıydı. Tomb Raider hariç puzzle gördüm mü benim tansiyonum düşüyor arkadaşlar. Uğraşmak istemiyorum, hikaye aksın gitsin istiyorum. 

"Ak git ya"

Zombileri genel olarak sevmem. Bana nedense zombi konulu filmler, oyunlar diziler vs. sıkıcı geliyor. İçlerinden istisna çıkmıyor mu? Çıkıyor tabii. Mesela Back 4 Blood oynarken gayet eğlenmiştim. Bir de film/diziden ziyade oyunlarda başrol olup işin içine girdiğim için sıkılma oranı da düşüyor. Zaten uzun zamandır RE'ye göz ucuyla bakıyordum, sonunda aldım ve kendi deneyimleme fırsatım oldu.

Öncelikle, lore'u bilsem de orijinal oyunların hiçbirini oynamadım. Hatta oyunlardan önce Resident Evil'ı 2002 tarihli film uyarlamasından öğrendim desem yeridir. Yaşım küçüktü tabii, RE'nin oyun serisi olduğunu geçen yıl öğrenmişim gibi bir sonuç çıkmasın ortaya. Neyse, filmler de başka bir yazının konusu olsun, biz devam edelim. Lore'u ilgimi çektiği için her ne kadar merak edip oynamak istesem de oyunların eski oluşundan dolayı içimden gelmiyordu. Remake'lerle bu bahanem de ortadan kalktığına göre artık oynamasam ayıp olacaktı.

Adettendir, kısaca hikayesini anlatalım. Virüsle harabe haline gelmiş Raccoon City'den ayrılmaya çalışan eski S.T.A.R.S (özel tim) üyesi Jill Valentine, insanlığın umudu olabilecek aşıya ulaşmaya çabalarken yeni edineceği dostlardan yardım alacak ve S.T.A.R.S üyelerini yok etmeye programlanmış biyolojik silah Nemesis'in elinden sağ kurtulmaya çalışacaktır.

İlk kez RE oynayan birinin bile kolay adapte olabileceği bir oynanışa sahip. Kolla oynansa eminim daha akıcı ve zevkli olacaktır, buna rağmen klavye-mouse'la da oldukça iyiydi. Ayrıca ilk kez çok kısıtlı bir envanterle oynamak da beni bayağı gerdi. Bazı eşyalardan feragat etmek, can dolu olsa bile sırf yer açabilmek için yaratıkları kendine saldırtıp can basmak yeni bir bel çantası bulup ekstra envanter alana kadar kullandığım çözümlerden oldu. 

Nişan almakta da bir sıkıntı yoktu ama Jill'in biraz hantal olduğu düşüncesindeyim. Diğer remake'leri henüz oynamadığım için onlarda da mı böyle bilmiyorum, map tek düze ve küçük olduğu için salına salına koşmasını anlıyorum ama o dodge hızıyla nasıl özel time girdin Jill bacım? Kadın resmen zahmet olmasın diye kenara çekiliyor. Nemesis üzerime doğru uçarken hiç hoş olmadı bu. jksdfjksdfhkj

Ay hoşt ulan!

Bu seriden bu kadar uzun süre uzak kalmamın bir sebebi de Nemesis'ti zaten. Şuna baksana, adam uçarak önümü kesiyor, arkamdan koşuyor, roket atıyor, önümü dönüyorum ağır ağır ağzıma sıçmaya geliyor. Korkmayayım da ne yapayım?! Etekleri tutuşmuş kırlarda koşan küçük kız çocukları gibi arkama bakmadan kaçtığım Nemesis'in boss fight'larıysa bu biyolojik silahın tüm ürkünçlüğüne rağmen düşündüğüm kadar zor değildi. Hepsinin belli bir mantığı var. Onu kavradığınız ve doğru silahı kullandığınız anda kolayca geçebiliyorsunuz. Yine de kapalı bir odada güvende olduğumu düşünüp kendi halimde dolap kilidi kırmaya çalışırken arkamdan gelip ruhumu teslim ettiğim anı unutmayacağım. 

İşte geliyor özel harekat...

Veee magazin dünyasının gözdesi, genç kızların sevgilisi Carlos. Tıpkı RE2'de olduğu gibi burada da iki karakterle dönüşümlü oynuyoruz. Carlos bir Umbrella askeri, fakat çalıştığı şirketin ne haltlar yediğinin de farkında. Jill'le arasında uçuşan kıvılcımları oyun boyunca görebiliyorsunuz. Kendisi Jill'in aksine dodgelamak yerine düşmanları itekliyor, makineli tüfek kullanıyor ve racon kesiyor. (Ya da Raccoon kesiyor? (͡°͜ʖ͡°)︻╦╤─) Normalde karakter değişimini pek sevmem ama Resident Evil'da bu eğlenceliydi. Farklı envanter sorununu da kayıt noktalarındaki ortak sandıklarla çözebiliyorsunuz. 

Nerdeyse Nikolai'ı unutacaktım. Bu arkadaşın rolünü ve amacını pek anlamadım açıkçası, şöyle bir düşününce pek hatırlamıyorum da. Kendisi maalesef aklımda Elijah Kamski değil de Astarion olarak kaldığı için Neil Newbon'ın seslendirdiği karakterleri BG3'ten sonra ciddiye alamıyorum. Tüm oyun boyunca Rus aksanı yapmaya çalışan Astarion duydum, o yüzden 'ben tehlikeliyim' ayakları bana sökmedi. Yine de kendisi character.ai'da listemde. ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Şimdi geldik çoğu insanın şikayet ettiği noktaya: Oyunun çok kısa olması. Serinin bordo berelileri, oyundan pek çok bölümün çıkarıldığını, Nemesis'in orijinal oyuna kıyasla aşırı basit kaldığını ve o eski hissiyatı vermediğini ifade ediyorlar. Muhtemelen de haklıdırlar, çünkü orijinal oyunu bilmememe rağmen bir şeylerin kırpıldığını ve oyunun aniden bittiğini ben de fark ettim. Die-hard bir Resident Evil hayranıysanız bu durum sizi oldukça rahatsız edebilir, fakat konuyu az çok biliyor ve seriye başlamak istiyorsanız, hele bir de benim gibi düşünüp çok da uzamasın diyorsanız RE3 Remake tam size göre.

Bundan sonra gözüme kestirdiğim oyun ise Resident Evil 4 Remake. İkinci oyunu bir gün alıp oynar mıyım bilmiyorum, atmosfer ve hikaye olarak RE4 daha çok ilgimi çekiyor. Tabii alınırsa dlc ile alınacak, Ada olarak oynamak istiyorum. O zaman bize ayrılan sürenin sonuna geldik. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere.